27 september 2009

De dag begon met een stralende zon. Enkele honderden personen gingen op weg naar de voormalig Hervormde kerk. Daar zou de dienst beginnen die het slot zou vormen van een lange periode van toenadering zoeken tussen Hervormde Gemeente en Gereformeerde Kerk. Na een welkomstwoord van voorzitter Postma van de Hervormde Gemeente kon de Verenigingsdienst beginnen. Thema van de dienst was: “Samen Als Nieuw”.
Ds. Keizer las voor uit Micha 4 en Marcus 4.
In Micha 4 staat het koningschap van de Heer centraal.
“Hij zal ons onderrichten en de weg wijzen, en wij zullen zijn paden bewandelen.
De zwaarden worden omgesmeed tot ploegijzers en de speren tot snoeimessen.
Wij vertrouwen op de naam van de Heer, onze God, voor eeuwig en altijd.”
Marcus 4: Door middel van gelijkenissen leert Jezus ons de dingen van het leven.
Zoals het zaad soms op de rots, soms in een dun laagje aarde, soms tussen dorens en distels en soms in vruchtbare bodem valt, zo gaan wij in diverse periodes van ons leven ook om met het woord van God.
Soms geen zin, nu even niet, soms dolenthousiast en snel afgebrand en soms zo druk met allerlei dingen dat er geen ruimte over is voor God en geloof. Maar ook maken mensen zich het geloof eigen en geeft het houvast in hun leven.
Jezus Christus de zaaier werd zelf zaad en stierf. Door Zijn opstanding droeg Hij ongelooflijk veel vrucht. Wij kunnen altijd op Hem bouwen. Mogen steeds weer een plekje zoeken bij Zijn barmhartigheid.
Samen als nieuw een start maken, de goede weg op, naar een samenleven zonder strijd maar met ploegijzers en snoeimessen, de juiste gereedschappen om een bloeiende gemeente te zijn.
Na de collecte was het tijd om op weg te gaan naar de voormalig Gereformeerde Kerk. De weg was duidelijk aangegeven door voetstappen op het wegdek.
Tijdens deze wandeling werden de nieuw PKN naamborden onthuld. Eerst nog verstopt achter een rood kleed,( het vurige Pinksterrood dat een bevlogen nieuw begin wil illustreren) werd eerst de naam Michaelkerk onthuld door kerkrentmeester Teake Visser. Vervolgens kon kerkrentmeester Thijs Visser de naam “De Bron”zichtbaar maken.
Michael is de naam van de aartsengel die in de ontstaanstijd van deze kerk een grote plaats innam in het geloofsleven bij de wederopstanding en het laatste oordeel. Vandaar dat de kerk al eeuwenlang deze naam draagt.
“De Bron” wil een plek zijn waar mensen zich kunnen laven aan het woord van God en waar men elkaar ontmoet om gesteund, bemoedigd, bevestigd, opgevrolijkt te worden.
In “De Bron” werd de Acte van vereniging door alle zittende kerkenraadsleden getekend.
Dit alles onder het toeziend oog van notaris Veerman. Een dergelijke akte wordt voorgeschreven door de landelijke kerk. Niet alleen gaan beide gemeentes vanaf nu gezamenlijk aan het werk, ook alle vermogen, schulden en bezittingen zijn samengevoegd.
Vanaf maandag 28 september is de fusie officieel een feit.
Tijdens een uitgebreide koffiepauze met oranjekoek (met pkn logo) was voor de kinderen een speciaal kinderkerkprogramma. Ruim dertig kinderen genoten van een bijbelverhaal en maakten een mooie trekpop.
De volwassenen konden van Hendrik Tilma, nu voorzitter van de gefuseerde gemeente, horen over de geschiedenis die vooraf ging aan deze fusie.
In 1886 werd door de toenmalige kerkenraad besloten de banden met de synodale organisatie te verbreken. Een hele strijd volgde. Zelfs daden van geweld bleven niet uit. Uiteindelijk keerde de vrede weer en gingen beide partijen hun eigen weg. Notulen van de hervormde gemeente waren kort en bondig, soms gemoedelijk. Gereformeerden maakten uitgebreide verslagen over velerlei onderwerpen. Een strak beleid van “opzicht en tucht” terwijl men in hervormde kring veel milder was. Wel behandelden beide gemeenten elkaar met een zeker respect. Respect dat voortkwam uit het besef dat een ieder eenzelfde God diende. Geen verschil in geloven, alleen in gebruiken.
De eerste voorzichtige samensprekingen hadden als onderwerp het oprichten van een zondagsschool. Ook werd geprobeerd om beurten het Heilig Avondmaal aan alle bewoners van het Armenhuis te bedienen.
Later volgden gezamenlijke diensten. Vanaf 1973 werden gezamenlijke kerkenraadsvergaderingen gehouden met als doel betere en verregaande samenwerking. De hervormde dominee Gorter bood aan gereformeerde zieken te bezoeken toen deze gemeente vacant was. Samen ging men vechten voor behoud van het Bumahûs. In 1976 sprak men over de mogelijkheid van het beroepen van één dominee voor beide gemeenten. Na 33 jaar was men hier echt aan toe. Dominee Keizer werd beroepen. Hij zag het als een opdracht de kerken te verenigen. De dominee liep niet voorop, maar volgde de kerkenraden en maakte problemen bespreekbaar en droeg mogelijke oplossingen aan. De steun uit de gemeente werd steeds groter. Met hulp van classis en kerkelijke overheden kon het proces doorgang vinden.
Nu ontstaat een nieuwe gemeente. Deze gemeente heeft taken. Volgens de profeet Micha is het zaak om recht te doen, trouw te betrachten en ootmoedig te wandelen met God.
Dan wacht deze gemeente een hoopvolle toekomst.
Reacties van vroegere predikanten: aangenaam verrast, prachtig bericht, heuglijke gebeurtenis, dat mat in moaie dei wurde, doet me goed dat dit nu is gerealiseerd.
Dominee Deuzeman, oud-predikant geref. Kerk en dominee Beintema, begeleider fusieproces waren deze feestdag aanwezig.
Gedurende de middagmaaltijd konden de kinderen een speurtocht in beide kerken doen. Bij verschillende zaken was een letter te vinden.
De middagdienst vormde de afsluiting van deze fusiezondag, maar tegelijk de start van het winterseizoen. Een twintigkoppige voor deze gelegenheid samengestelde bigband zorgde met zijn wervelende en spetterende muziek voor een vliegende start.
Was het deze ochtend “samen opnieuw”, nu was het thema “telkens opnieuw”.
Telkens opnieuw wil God je aanhoren, aandacht geven, op je wachten. Telkens opnieuw mag je horen van Jezus en Hem navolgen. Een dienst met veel afwisseling, gedicht van Rick, lied van Tiny, gebed van Elizabeth, Jasper als beamerspecialist en presentatie van Elsbeth. Zij gaat naar Uganda om in een kindertehuis te werken als vrijwilligster. Aids-en hiv-kinderen wonen hier om goede medicatie te krijgen, hulp bij schoolwerk, en hulp bij eventuele terugkeer naar huis. Elsbeth gaat samen met twee vriendinnen voor Youth with a Mission. Vooraf proberen zij geld in te zamelen voor deze kinderen. De teller staat inmiddels op vijfduizend euro. Met de collecte van deze middag zal het saldo weer stijgen. Middels de beamer werden beelden getoond.
Een korte film getiteld””Man van Nazareth” werd gevolgd door de meditatie over de gelijkenis van de werkers in de wijngaard. Hier geldt niet het recht van de eerste, de sterkste, hier geldt dat ieder moet krijgen wat hij nodig heeft.
De kinderen hadden tijdens de kerkentocht alle letters gevonden. Samen presenteerden ze onder leiding van de jeugdouderlingen de zin: WIJ DOEN GRAAG MEE!
Waren het de mooie bloemversieringen, de soepel samenwerkende spelers op het orgel, waren het de muzikanten van de bigband, de kinderactiviteiten, was het het lekkere eten, het blijde samenzijn? Of is er bij zo’n gelegenheid toch ruimte voor de Geest?
Een stralende feestdag, hier en daar met weemoed, een afscheid van iets wat was, gericht op de toekomst.